Dinsdag 25 september
Het is bewolkt als we wakker worden, jammer maar dat geef een keer niets want vandaag gaan we onze strandtent aan de Praia Verde opzoeken en in een paar stadjes kijken. Dus zo warm hoef het niet te zijn.
Brug over de Guardiana |
Na het ontbijt vertrekken we richting Portugal, Vila Real sto. Antonio, dit ligt net over de grens en is 25 km rijden. Je kan ook over varen van Ayamonte Spanje naar dit plaatsje in Portugal, maar we gaan over de weg.
Welkom op de tolweg |
Na een kleine 10 minuten rijden we de brug over en rijden Portugal binnen. Er is nu een tolweg maar de elektronische waarneming kan nog geen buitenlandse kentekens lezen, voor ons alleen maar goed als we over een paar dagen met de camper richting Lagos gaan.
Eerst maar eens kijken in Castro Marim waar een camperplaats moet zijn. We hebben de coördinaten ingesteld dus we hebben het snel gevonden. Voor één overnachting een aardige plaats maar je moet hier niet langer blijven. Dan op naar Vila Real, als we binnen rijden zegt Hen alweer, wat moet je hier zoeken. Maar daar komt hij snel van terug als we een stukje verder rijden. Aan de rivier de Guardiana bij de veerpont staan ook campers maar wat een zootje als je hier wilt staan en met kans op een paar lekke banden.
De veerboor over de Guardiana |
De veerboot komt er net aan als we even staan te kijken. We rijden een stukje door en zien allemaal leuke straatjes achter de mooie boulevard. We zoeken een plekje voor James en gaan eens kijken. Ja hoor hartstikke leuk hier, allemaal terrassen en leuke winkeltjes.
Een stukje verder gaan we koffie drinken en schrikken weer van de prijs, maar niet heus. 2 koffie en 2 gebakjes € 4,00. Kijk dit is nog eens leuk. We vullen hier gelijk een euromiljoen loterij briefje in en lopen dan verder.
Bij een winkel met allemaal hoedjes kan ik niet zonder hoed weglopen en koop maar weer zo’n grappig ding. Er staat ook overal muziek te spelen. In een huishoudelijke winkel kopen we nog een paar dingen en lopen dan terug naar James.
Nog even een pannetje kopen? |
Bij een winkel met allemaal hoedjes kan ik niet zonder hoed weglopen en koop maar weer zo’n grappig ding. Er staat ook overal muziek te spelen. In een huishoudelijke winkel kopen we nog een paar dingen en lopen dan terug naar James.
14.00 komen we aan de Praia Verde bij onze strandtent, het is er nog stil maar dit duurt niet lang of het loopt vol. We zijn hier 2 jaar geleden toevallig terecht gekomen toen we een nachtje in Altura op de camperplaats stonden en een stuk gingen lopen langs het strand. Het lijkt wel van Arabieren en je kunt er heerlijke cataplana, een pan vol met schaal en schelpdieren, eten.
Binnen de kortste keren zit Hen al weer onder de vlekken en de ober komt ons slabbetjes omdoen.
Het heeft ons weer buitengewoon gesmaakt.
Even plassen en dan gaan we. Maar als ik van de wc afkomt zegt Hen dat mijn truitje binnenste buiten zit, de oen laat hij me eerst heel de dag mee lopen. Terug en anders om aantrekken. Als we afrekenen geef ik de ober een paar klompjes uit mijn tas waar hij heel blij mee is. Maar dan vraagt hij of de pil die erin zit erin hoort. Oh jeh wat nu weer, het is een maag pil met wit en blauw, en de blauwe kant steekt omhoog dus ik vertel hem dat het een viagra pil is, hij lachen. Nee hoor gooi maar weg als je hem eruit krijg want het is een maagpil.
Het heeft ons weer buitengewoon gesmaakt.
Even plassen en dan gaan we. Maar als ik van de wc afkomt zegt Hen dat mijn truitje binnenste buiten zit, de oen laat hij me eerst heel de dag mee lopen. Terug en anders om aantrekken. Als we afrekenen geef ik de ober een paar klompjes uit mijn tas waar hij heel blij mee is. Maar dan vraagt hij of de pil die erin zit erin hoort. Oh jeh wat nu weer, het is een maag pil met wit en blauw, en de blauwe kant steekt omhoog dus ik vertel hem dat het een viagra pil is, hij lachen. Nee hoor gooi maar weg als je hem eruit krijg want het is een maagpil.
Via Monte Gordo rijden we terug en gaan nog een paar boodschappen halen en naar huis. Het is inmiddels vreselijk gaan stormen dus nog maar een paar extra banden aan de luifel plaatsen en een vest aan trekken want het kippenvel staat op onze armen.
De stroomman komt nog een praatje maken en we geven hem ook klompjes en vragen of hij een plaats naast ons kan reserveren voor onze vrienden die donderdag komen. Hij gaat weg en komt even later terug met de chef en een rol afzetband om de plaats naast ons af te zetten. Waar de klompjes al niet goed voor zijn.
’s Avonds een rustig avondje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten